Minelo raptem pare dni od mojej smierci klinicznej...a z kazdym nowym dniem uswiadamiam sobie co przeszlam i"przezylam".Za kazdym razem kiedy to wspominam przychodzi to dziwne uczucie-jakby strach a zarazem szczescie-podobne uczucie ma sie jak sie skacze ze spadochronu=adrenalina i euforia!!!Wiem ze to prawda ze kiedy schodzisz z tego swiata nie jestes sam!!!
   ja slyszalam spiew i smiech dzieci, teraz to analizujac pomyslalam sobie o tej piesni jak spiewaja na pogrzebie ....anielski orszak niech twa dusze wzniesie...przeciez od zawsze wszedzie pisza maluja aniolki jako dzieci...Wiem teraz ze nie boje sie juz smierci i mimo ze jest ona rzecza naturalna dla mnie przestala tez byc tajemnica!

Po co piszesz ludziom te pierdoły? Kto powiedział, że istnieje zycie po śmierci? Życie sie kończy, po co miałoby trwać wiecznie? Czyż to nie jest bez sensu? Wieczność? Wszystko się kończy kiedyś i życie też, nie pocieszaj się i nie gadaj głupot innym ludziom. Nie ma Boga i nie ma życia po śmierci. Czyż człowiek jest tak idealną i świętą istotą żeby miał trwać wiecznie? Kogo to obchodzi, jesteśmy tylko ziarenkiem piasku na sacharze, nasze życie trwa sekunde w porównaniu do wieczności trwania przestrzeni kosmicznej (świat też trwa krótko), kogo obchodzi ten ułamek sekundy trwania twojego życia? Kiedyś też nie ustniałeś(aś) i co? pamiętasz coś z tego czasu??? Twoje życie jest kwestią przypadku losowego, każde życie. Wystarczy jedna zmiana w przeszłości i nigdy byś nie powstał(a). Nie wmawiajcie ludziom pierdół!!! Nie miejcie nadziei!! Każdy dzień was zbliża do śmierci!

A chociaż życie po śmierci istniało by to Bóg tak czy tak nie interesowałby sie takimi wyrzutkami jak ludzie.

witaj Alis
   bardzo żałuję, ze nie podałaś swojego mala, bo bardzo chciałabym sie z Toba skontaktować
   studiuję psychologię na Uniwersytecie Jagiellońskim i aktualnie zajmuję się śmiercią kliniczną w ramach mojej pracy magisterskiej...
   jeżeli przeczytasz tę wiadomość i chciałabyś mi pomóc, porozmawiać ze mną i podzielić sie także z innymi swoimi doświadczeniami, to proszę daj znać na ten mail ejrzia@op.pl
   jeżeli ten post czyta ktoś jeszcze po śmierci klinicznaj i też miałby ochote na rozmowę ze mną to proszę napisz, będe bardzo wdzięczna

Alis dzieki Ci bardzo za ta wypowiedz bo własnie przezyłam smierc mojego bardzo bliskiego kolegi przezyłam to strasznie do dzis nie moge uwierzyc w to co sie stało zginął w wypadku samochodowym ...leżał w szpitalu lecz nie dawano mu szans na przezycie jego serce biło ale mozg praktycznie nie funkcjonował był podlaczony do maszyn i tylko to go przy zyciu utrzymywało..napewno meczył sie okropnie..na pogrzebie własnie spiewano ten marsz i wtedy tak sie rozplakalam pomyslalam ze on nie zasłuzył na to powinien jeczcze zyc miał 20 lat i wszystko jeszcze przed nim było ..niewiem czemu ale zawsze bałam sie zmarłych bałam sie ze przyjda do mnie .a tym razem niewiem czemu ale ten strach mnie opuscił czasami tak jakby czuje jego obecnosc bo wierze ze on zyje ale w innym wymiarze i mam nadzieje i barzdo bym tego chciała zebysmy sie spotkali kiedys TAM... sama kiedys pzrezyłam OBE i moze to wplyneło na to ze tak o tym wszystkim mysle ..ale i tak wierze ze zycie pozagrobowe istnieje MY umrzemy ale nie bedziemy tego swiadomi bo wszystko bedzie tak realne jak do tej pory.. ludzie nie gadajcie takich głupot ze Bog nie istnieje kazdy z nas stanowi czastke Boga.a o tym kazdy sie przekona gdy mu przyjdzie umierac...
   jeszcze raz dzieki Ci bardzo! POZDRAWIAM.

sorry że to mówię ale jesteś po prostu idiotą...

To co opisujesz nie da sie naukowo udowodnić jak istnienie Boga, to jest kwestia wiary .
   Osoby które przeżyły takie doznania bliskości Boga . Świat tych osób sie zmienił i świadomość istnienia Boga .
   

Bardzo mnie zaciekawiła Twoja wypowiedz, szkoda że nie podałaś żadnego kontaktu bo bardzo chciałabym z Tobą porozmawiać. Wiesz, jestem obecnie na piątym roku i chciałabym swoją pracę magisterską oprzeć na temacie związanym ze śmiercią kliniczną, jednak jakoś ciężko mi znaleźć chętne osoby do rozmowy o ich przeżyciach. Jeśli możesz i chcesz opowiedzieć mi o tym czego doświadczyłaś to proszę skontaktuj się ze mną, to mój mail : marzbajor@wp.pl

Nie czytaj i nie martw się o tym, co napisał jakiś tam "Ja". To bubek niewierzący w Boga. Nie wie że spotka go za to kara.
   A teraz coś o Twojej opinii. Ja się z Toba zgadzam. Choć nie przeżyłam tego co Ty. Ale Ci zazdroszczę!!! Też bym chciała poczuć tę adrenalinę... To przygotowuje Cię do prawdziwej śmierci. Jesteś doświadczona.]
   POZDRAWIAM!!!

Pamietasz synu... nazywasz to deja vu....

Jeśli Ktoś chce nie wierzyć proszę bardzo od tego mamy wolną wolę, lecz jeśli ktoś wierzy ma poprostu łatwiej w życiu ( nie koniecznie materialnym lecz duchowym) są rzeczy o którym filozofom sie nie śniło i ten, który tu wypowiada się o nie istnieniu niczego po śmierci ma zupełną rację... dlaczego??
   Bo ma wolną wolę!! On wybiera nicość odchłań i ciemność! To jest Jego wybór uszanujmy to,
   nadeszły czasy kiedy Kościół nie jest Kościołem a księża księżmi, nadchodzą czasy wyjałowienia,
   dziś komputer nie jest tylko narzędziem lecz przyjacielem, co niektórzy wierzą że ma duszę ale ale często sami nie wierzą w Boga. Sam Jan Paweł II przyznał że nie ma piekła bo przecież Niebo czy piekło to nie miejsce to jest stan w jakim będziemy sie znajdowali i to My wiemy co zrobiliśmy źle, a co dobrze. To My będziemy wstydzić się przed każdym Komu uczyniliśmy krzywdę, bo tam nie ma tajemnic i każdy będzie świadomy tego co uczynił sam i tego co uczyniono jemu. Tam nie ma intryg i nienawiści i zawiści oraz zazdrości. Nasz wstyd za nasze złe uczynki będzie piekłem a zadośćuczynienie może nam otworzyć Bramy Nieba.
   
   Amen