Witajcie.Ja właściwie nie wiem czy jest życie po śmierci to znaczy czy jest drugie życie w niebie u Pana Boga czy w niebie widzi się ludzi żyjących na ziemi czy ich sie słyszy i czy w jakiś sposób można okazywać smutek radość czy po prostu pokazywać że jesteśmy że żyjemy????.Zadaje te pytanie wam ponieważ wczoraj(10.01.08 roku)zmarł mój dziadek na raka kości i nie tylko miał raka kości,prostatę i 1 pół roku temu popsuł mu się szpik kostny więc nie wyrabiał mu tej krwi więc miał przetaczaną krew od jakiegoś dawcy. chorował na raka już 3 lata ale wczoraj wydarzyło sie coś.mój dziadek przedwczoraj w(środa)miał przetaczaną krew ale już w środę rano był jakby nie przytomny nie mógł chodzić miał problemy z ubraniem sie.a na następny dzień jak przetoczyli mu tą krew to okazało sie że ta krew już przestała działać zrobił sie chyba powolny wylew no i zapadł W śpiączkę i sie już nie obudził.ale jak spał to miał otwartą buzię i chrapał tylko tak dziwnie jak by miał sie zaraz zakrztusić a potem wziął duży głęboki oddech i umarł.a potem jak już umarł to była (środa tego samego dnia)(wczoraj)i przyjechało pogotowie po niego i powiedzieli że te chrapanie dziwne to oznaczało że on już przechodził do tamtego świata

Tak naprawdę o prawdzie życia po śmierci i śmierci klinicznej możemy się dowiedziec przeżywając ją na własną rękę. Twoja historia nakłoniła mnie do tego, żeby odpowiedzieć. Twój dziadek zdawał się przez to przechodzić. I to jest (lub powinien być) dowód na to, że taki stan istnieje. Serdecznie pozdrawiam

Witam.Kieruje Cię do wypowiedzi "małego ja"...tam udzieliłem wyczerpującej tezy na temat życia po śmierci i istnieniu Samego Boga,zapraszam:)

W przyrodzie nic nie ginie ? ! A wiec energia tez nie .

Cześć tu Harry!
   Oczywiście że jest "życie po śmierci", tu na ziemi umiera tylko nasze ciało, a dusza odchodzi w świat astralny. Częstym znakiem przechodzenia na tamten świat jest ten "ostatni oddech".
   Ja sam widuję duchy od dziecka i trwa to już ok.20-stu lat. Poza tym jestem wykfalifikowanym tarocistą.
   Pozdrawiam

Moj Tata zmarł trzy tygodnie temu. Jest mi bardzo ciężko, bo nie przyszedł, nie pożegnal się sam z siebie (w sensie ducha, fizycznie nie mógł- przykuty do aparatu tlenowego). Nie było mnie przy Nim kiedy umierał. Nigdy sobie tego nie wybaczę, zwłaszcza, że moje przeczucie mówiło mi, że powinnam jechać (jeździłam co weekend). Może się bałam... Zmierzam do tego, że bał się chyba śmierci. Przed kilkunastoma miesiącami miał zapaść, szczęście, że w szpitalu, więc został odratowany. Nie chciał jechać ponownie do szpitala, mówił mi, że już stamtąd nie wróci. Zmarł w domu, ale w ostatniej chwili krzyknął żeby zadzwonić po karetkę. Tak bardzo bym chciała wiedzieć czy jest Mu dobrze. Jeśłi duch to biały dym unoszący się jak dym z papierosa, to ok, był u mnie, a jeśli nie.. to dostaję w głowę od ciągłego myślenia. Modlę się za Jego duszę bo czuję, że tylko to i moje dobre uczynki mogą Mu pomóc. Macie szczęście widując zmarłych na jawie, bądź we śnie. Też bym chciała z Nim porozmawiać, żeby nazwał mnie znów swoją córeczką...

Moj tata umarl poltora roku temu mial wtedy 44 lata.Ja obecnie przebywam za granica oczywiscie bylam na pogrzebie,gdy powrocilam (po jakims czasie )pewnej nocy nagle sie obudzilam spojrzalam na fotel stojacy w pokoju i zobaczylam postac czlowieka zlotego (rozmazanego)koloru,bardzo sie wystraszylam czulam jak serce bije mi coraz mocniej ale nie moglam sie ruszyc nagle dziwnie sie uspokoilam i zasnelam.Jestem pewna ze moj tata przyszedl do mnie,jestem przekonana ze istnieje zycie po zyciu nie mam pojecia jak ono wyglada ale wiem ze moj tata widzi mnie i jest przy mnie zawsze gdy go potrzebuje...Niech spoczywa w pokoju i czeka na mnie.