Po przeczytaniu paru histori postanowiłam też napisac pare zdań.Straciłam tate 19.09.05r minęło juz 3 lata a dalej czuje ból,smutek.Nie mogę zapomniec tego dnia to stało się tak nagle,pamiętam jak by to było wczoraj.....Wierze życie po śmierci i wierze że dusza przychodzi sie porzegna.Ja moze tego nie doswiadczyłam ale moja siostra tak ,śnił jej się tato że przyszedł po nią chciął ja zabrac ze sobą ,ale ona bała się i nie poszła z nim,poszedł z nim mój wójek pore miesiecy potym przeziębił grypę i umarł.Myśle że tato wziął sobie ,wójka żeby nie byc sam.Tak bardzo za nim tęsknie ,tak bardzo mi go brakuje.KOCHAŁAM GO CAŁYM SERCEM I KOCHAM NADAL CHOCIĄŻ NIE MA GO JUŻ WSRUD NAS,A SERCE PĘKA Z BÓLU NADAL.

Wiem co to znaczy smierc kogos bliskiego ...:( ja stracilam tate 6.07.2007 i teraz mame 13.04.2008 ciezkie przezycie ciagle o nich mysle straszliwie mi ich brakuje. Wirze ze jest cos takiego jak zycie o smierci , mama dostala znak od taty w dzien pogrzebu.

to bardzo wzruszajace pozdrawiam krzysiek

Ada i Agnieszka-nie piszecie ile macie lat.Bo śmierć kogoś bliskiego w wieku dorosłym to jest co innego,niż w dzieciństwie.Ja mam 42 lata i mając 9 lat straciłam mamę,wcześniej 5 lat dziadek a i tak co 5 lat pogrzeb w domu,aż mając nie spełna 19 i jesteś bez nikogo.To coś jak wystrzelenie w kosmos,gdzie nie można się odnależdż.Wiem jedno nie da się cofnąć tego,ale dzisiaj mam żal do całej gminy,ludzi pracujących na stanowiskach a najbardziej do księży,że zostałyśmy sami sobie.Za ich kłamstwa,obłudę i fałsz.Jak oni idą za Chrystusem i jakimi są uczniami,jeżeli potrafili przejść obojętnie obok tego,byliśmy z małej miejscowości i dokładnie było wiadomo,gdzie był proboszcz,biskup itd.Niech się zastanowią......Jedno wam powiem jestem z wami całym sercem.Pozdrawiam serdecznie.

mam 19 lat a przeszłam już wiele.04.2007r skończyłam 18 lat zaszłam w ciąże,ale w 4 miesiącu poroniłam.ból po stracie syna jest niesanowity.za każdym razem gdy dostawałam okres przychodziły wspomnienia z tamtego dnia.łez wylanych było morze.z ojcem mojego aniołka wziełam ślub 20 pażdziernika 2007r. 13 pażdziernika 2008 i ona mnie opuścił,tydzień przed pierwszą rocznicą ślubu.tyle planów i niespełnionych marzeń.byłam taka szczęśliwa u jego boku,czułam się tak bezpiecznie.a teraz moje życie legło.zostałam sama ze wszystkm a jednak z niczy.mieszkaliśmy sami mieliśmy swój kont gdzie byliśmy tylko razem,a teraz wszystko mi go przypomina.ponad miesiąc po jego śmierci przyśnił mi się.pamiętam tylko że siedzieliśmy a ja mu mówiłam że mi ciężko że tęsknie.pókanie do drzwi a on mi że mam nie otwierać nikomu.obudziłam się po paru minutach kumpel napisał czy nie mogłabym go przenocować.odmówiłam.może to dziwne ale ostrzegł mnie,bo tego kumpla poszukuje policja,zwykły złodziej.