Dusza ludzka jest potencjalnie nieśmiertelna. Dusza sama z siebie nie funkcjonuje, po śmierci dusza jest statyczna i jest pozbawiona świadomości. dusza po śmierci sama z siebie nie może funkcjonować a tym bardziej komunikować się z żyjącymi. Pewne jest że po śmierci jest sąd indywidualny, gdzie każdy z nas będzie sądzony z dokonań oraz decyzji dokonanych za życia. Będziemy sądzeni nie tyle na ile jesteśmy lub nie doskonali a z tego czy pragniemy po śmierci poznać Boga i być doskonałym nawet tak jak Bóg. więc dostajemy pewnego rodzaju kredyt zaufania. Jest pewien etap życia w niebie który można nazwać ,,czyśćcem", musimy przejść ten etap aby pozbyć się naszych ziemskich niedoskonałości czyli nietolerancji, samolubstwa, lenistwa, rasowych uprzedzeń, wypaczeń religijnych oraz wielu innych złych cech ludzkich. Przed wejściem do nieba nieb musimy ostatecznie opowiedzieć się za lub przeciw Bogu. Po opowiedzeniu się za Bogiem rozpoczniemy wznoszenie się do ,,Raju" przez siedem poziomów nieba do miejsca zamieszkania Boga Ojca.

Coś wam jeszcze powiem. Żyłem tak jak wielu, niczym się nie przejmowałem, wszystko do czasu kiedy przedwcześnie zakończyłem życie i znalazłem się na sądzie po śmierci. Nie mogłem pojąć co to za sąd na którym byłem tylko ja i nikt więcej, uczono mnie na religii o sądzie ostatecznym a to nie wyglądało na sąd ostateczny. Po osądzeniu usłyszałem swój grzech, choć nie widziałem tego co mówił, tylko jakiś cichy głos powiedział ,,to Jezus". Chciałem zapytać ,,kim jesteś ?" ale zabrakło mi śmiałości, ostatecznie poprosiłem o szanse powrotu na ziemie i obiecałem poprawę i stało się. Po wielu latach dowiedziałem się że istnieje inny rodzaj sądu po śmierci nie tylko ostateczny. Od tamtej pory wiem na 100% że istnieje życie po śmierci i że to życie jest realne.

Dlaczego napisałeś/łaś, że przed wcześnie zakończyłeś/łaś życie ?? Co takiego sie stało, że odeszłeś... ? Ciekawi mnie Twoja historia... Opisz proszę ją dokładniej...

Opowiem tylko w skrócie, bo i miejsce nie jest odpowiednie na rozległe rozpisywanie się jak i opisać trudno.
   Szybka jazda na motocyklu i betonowy słup oświetlenia ulicznego było powodem że stanołem przed Bożym Sądem po śmierci.
   Chcąc uniknąć zderzenia czołowego z samochodem gwałtownie odbiłem w prawo, niestety było tam betonowe ogrodzenie oraz słup oświetlenia ulicznego.
   Widząc przed sobą betonowy słup i zdając sobie sprawę z nieuchronności zderzenia byłem całkiem bezradny, kiedy śmierć zajrzała mi w
   oczy wydałem okrzyk ,,Boże ratuj !!!". Światło zgasło i po chwili ponownie się zapaliło, pomyślałem że jestem w szpitalu i nie zginołem.
   Budząc się widziałem wszystko mocno zamazane, ostrość widzenia szybko wzrastała i po chwili widziałem dobrze, to nie był szpital,
   stałem w jasnym pomieszczeniu w którym było okno. Gdy spojrzałem przez okno to byłem pewien że ja nie żyje, w sąsiednim ciemnym
   pomieszczeniu ktoś oglądał na dużym ekranie projekcje z mojego życia, wiedziałem że to Sąd Boży i zaczołem rozmyślac jakie grzechy
   popełniłem. Po pewnym czasie osąd dobiegł końca i usłyszałem donośny głos ,,zgrzeszyłeś'- podczas pierwszej Komunii świętej obiecałeś
   że nie będziesz pił alkocholu do osiemnastego roku życia: pomyślałem chwile i stwierdziłem że faktycznie tak było, prawde mówiąc
   zapomniałem o tej obietnicy. Poprsiłem aby dano mi szanse powrotu na ziemie i obiecałem nie nadużywać alkocholu. Po chwili światło
   zgasło i gdy się zapaliło to byłem na ziemi cały i zdrowy.
   

ja dostalem 2 razy szase i nigdy nic nie widzialem

Czasami zastanawiam się dlaczego Bóg pozostawił mi te wspomnienia, gdy się zastanawiam to przychodzi mi na myśl tylko jedna odpowiedż. Gdybym nie był świadom śmierci, sądu oraz Bożej łaski to pewnie moja wiara byłaby słaba i żyłbym sobie nie świadom zaistniałej sytuacji.
   Dodam że tylko po śmierci stajemy przed Sądem Bożym.

To są bzdury. Jesteś chory.