Wpływ darwina—krwawa spuścizna ewolucji
   
   
   Polska była jeszcze nadal poza Ĺźelazną kurtyną. Było to lato 1972 roku. Byłem w drodze do Polski wraz z grupą studentĂłw. Nasz uniwersytecki kurs włączał takĹźe marksizm i chcieliśmy zobaczyć jak to wygląda w praktyce.
   
   Gdy po drodze wkraczaliśmy do Wschodnich Niemiec czułem pewne podniecenie: nigdy przedtem nie przechodziłem przez Mur Berliński. Zmroził nas widok “niczyjej ziemi”—pasa neutralnego—więziennych ogrodzeń, oddzielających Wschodnie Niemcy od Zachodnich.
   
   Jeszcze bardziej mrożący był widok obozu koncentracyjnego w Auschwitz, na południu Polski. Widziałem stosy włosĂłw, okularĂłw i sztucznych szczęk, komory gazowe, w ktĂłrych bezlitośnie zostały zniszczone tysiące ofiar. Było lato, ale ptaki nie śpiewały. Czuło się obecność śmierci. Polski chłopiec, ktĂłry był tam przewodnikiem, wyszeptał: „Tu zginęli moi dziadkowie. To mĂłj obowiązek mĂłwić o tym ludziom.”
   
   Ukryte pytanie
   Trzy lata później, wraz z Ĺźoną pojechaliśmy znowu do Niemiec Wschodnich, by odwiedzić przyjaciółkę Ĺźony, Dorotę, z ktĂłrą korespondowała od lat. Znowu przekroczyliśmy tę “niczyją ziemię” i przeszliśmy poza mur, czując się bardzo niepewnie.
   
   Od tego czasu byliśmy tam jeszcze wielokrotnie. Jednego razu zadaliśmy Dorocie pytanie: „Czy sądzisz, Ĺźe ta sytuacja kiedykolwiek się zmieni?” Odpowiedziała krĂłtko: “Nie!”, ale jej zrezygnowana twarz była bardziej wymowna.
   
   Sądzę więc, Ĺźe moĹźecie sobie wyobrazić radość i łzy, jakie popłynęły w listopadzie 1989 roku, gdy runął mur berliński. Bramy więzienia zostały wyłamane, a nasi przyjaciele uwolnieni!
   
   Ale w głębi dręczyło nas pytanie, ktĂłre nie chciało odejść. Widziałem przeraĹźające skutki nazizmu dla Ĺźycia narodu. Doświadczyłem później podobnie ponurych skutkĂłw innej ideologii—komunizmu. Dlaczego tak okropne zło zostało dopuszczone na tak wielu ludzi?
   
   WspĂłlny mianownik
   W ciągu tych lat, od czasu pierwszej wizyty w Polsce, prĂłbowałem zrozumieć marksizm i nazizm, i co ukształtowało światopoglądy, ktĂłre usprawiedliwiały te okropne czyny, ktĂłrych byłem świadkiem.
   
   Jak się dowiedziałem, marksizm miał być naukowym. Zakotwiczony był w teorii socjalno-ekonomicznej, ktĂłra miała odzwierciedlać prawdziwą historię Ĺźycia. Głównym punktem tej teorii były zmagania między klasą posiadającą środki produkcji (kapitalistyczną “burĹźuazją”) i klasą pracującą (“proletariatem”), ktĂłra ich nie posiada.
   
   Zło w światopoglądzie socjalistycznym, to gnębienie klasy pracującej przez burĹźuazję. Będąc uświadomieni przez Marksa o „prawdziwej historii Ĺźycia”, ludzie mogli teraz przejąć kontrolę nad tą historią. Mogli przyspieszyć „naturę” spieszącą do swego celu, światowej rewolucji, ktĂłra by usunęła owo „zło” i wniosła socjalistyczną utopię.
   
   Hitler,jak odkryłem, miał podobny światopogląd, ktĂłry opisał w swym dziele Mein Kampf (dosłownie „moje zmagania”). Wierzył on, Ĺźe ludzie, podobnie jak zwierzęta i rośliny, zaangaĹźowani są w ciągłe zmagania o przetrwanie. Szczytowym punktem historii miał być moment, gdy przetrwa najlepsza rasa—według Hitlera rasa ariańska, ucieleśniona w narodzie niemieckim.
   
   ZarĂłwno Hitler, jak i Stalin, stosowali swą „naukową logikę” z bezwzględną determinacją. Podobnie jak Mao Zedong w Chinach, gdzie niezliczone miliony takĹźe zginęły w imię utopijnej marksistowskiej mrzonki. Nie tylko przekonali oni samych siebie, ale takĹźe miliony innych—ludzi takich jak ja i ty—Ĺźe mieli prawo tak postąpić.
   
   SposĂłb patrzenia
   Zrozumienie historii Ĺźycia, jakie mieli Hitler, Marks, Stalin, czy Mao, nie zostało wymyślone przez niemca, rosjanina, ani chińczyka. Ukształtował je anglik—Charles Darwin.
   
   Książka Darwina O pochodzeniu gatunkĂłw za pomocą doboru naturalnego, czyli przetrwanie najlepszych ras w zmaganiach o Ĺźycie (1859) załoĹźyła podwaliny ich światopoglądu. KaĹźdy z nich stosował zasadę przetrwania najsilniejszych do swojej sytuacji. Dla Marksa i Stalina była to walka klas; dla Hitlera walka ras. A poniewaĹź darwinizm podwaĹźał autorytet Biblii co do początkĂłw, oznaczało to, iĹź logicznie rzecz biorąc, nie ma odpowiedzialności przed Bogiem za masowe morderstwa, ktĂłrych uĹźywali by urzeczywistnić swoje idee. W rzeczy samej, taka taktyka moĹźe być uzasadniana przez darwinizm. Bez absolutnego standardu zła i dobra, ci ktĂłrzy mają władzę, nie czują się odpowiedzialni przed nikim. „Prawo” staje po stronie silniejszego.
   
   Gdy ewolucjonistyczny sposĂłb myślenia Darwina został przyjęty przez większość społeczeństwa, nie tylko przekonał on przywĂłdcĂłw jak Lenin, czy Hitler, ale stał się „naukową” podstawą dla usprawiedliwienia przyjęcia ich poczynań przez ogół społeczeństwa dla „dobra” całej ludzkości.
   
   PrzeraĹźający sen
   W ciągu następnych lat odwiedziłem Niemcy Wschodnie, Polskę, Czechosłowację i Węgry. Przywykłem do widoku surowych, bezimiennych blokĂłw mieszkaniowych okalających miasta i miasteczka. Ostatnio odwiedziłem takĹźe Rumunię. Nie zdziwiły mnie podobne widoki w jej stolicy, Bukareszcie—ongiś nazywanym „Małym ParyĹźem”.
   
   Sama skala zniszczeń była jednak szokiem, i to nie tylko wokół Bukaresztu, ale takĹźe w samym centrum. Słuchałem Rumunki, ktĂłrej dom rodzinny znikł, by zrobić miejsce dla Wielkiej Alei, wiodącej do Pałacu Ludu, obalonego juĹź dyktatora, Nicolae Ceausescu.
   
   Gdy szedłem wzdłuĹź tej kulturowej pustyni, trudno mi było wyrazić głębię smutku, ktĂłry odczuwałem. Widziałem bowiem w Ĺźyciu jeszcze jednego narodu skutki darwinowskiego sposobu myślenia, jak go interpretował JĂłzef Stalin, a potem rumuński przywĂłdca, Ceausescu.
   
   Byli w błędzie
   W niedzielę mojego pobytu w Bukareszcie podzieliłem się moimi myślami z grupą wierzących chrześcijan. Jako anglik mogłem tylko, stojąc przed nimi, wyrazić mĂłj ogromny Ĺźal za to, co jeden z moich rodakĂłw wydał na niczego nie podejrzewający świat.
   
   Hitler był w błędzie. Stalin był w błędzie. Ceausescu był w błędzie. Teoria Darwina, na ktĂłrej oparli się ci tyrani, takĹźe była błędna. Dowody na to miałem przed oczami; radykalny jej efekt w Ĺźyciu kaĹźdej osoby, z ktĂłrą rozmawiałem. Dla nich nie była to tylko interesująca teoria, ale przeraĹźająca rzeczywistość.
   
   Ale jednocześnie byłem w stanie wskazać na kogoś, kto miał rację, nie tylko w teorii, ale i w praktyce. Rozumie on prawdziwą historię świata i prawdziwą istotę Ĺźycia, bo sam je stworzył (Jana 1:1-3). Tą osobą jest Jezus, BĂłg w ciele (Jana 8:58). Przyszedł On na ten świat, aby potwierdzić i wypełnić słowa, ktĂłre sam podał w dawniejszych czasach o początku Ĺźycia. I dodał do nich mając natchniony wgląd w sprawy, ktĂłre jeszcze mają przyjść. A potwierdził to wszystko wstając z martwych.
   
   Nie z chaosu
   W tę niedzielę oparłem się na słowach z 10. rozdziału Ew. Jana, gdzie Jezus powiedział: "Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, kto nie wchodzi przesz drzwi do owczarni, lecz w inny sposĂłb się tam dostaje, ten jest złodziejem i zbĂłjcą. Złodziej przychodzi tylko po to, by kraść, zarzynać i wytracać. Ja przyszedłem, aby miały Ĺźycie i obfitowały" (Jana 10:1,10).
   
   Ten sam Jezus jest Słowem (Jana 1:1), ktĂłre mĂłwiło w historii od samego jej początku. (1 MojĹź.1:27,31;2:1).
   
   Nie wywodzimy się z chaosu, wspinając się w gĂłrę przez „przetrwanie najsilejszych” aby osiągnąć utopię stworzoną przez nas samych. Pochodzimy od doskonałości, przez upadek do bĂłlu i śmierci, ktĂłra zaistniała, gdy nasi pierwsi rodzice usiłowali usunąć Boga; podobnie jak wiele później Darwin, a potem Hitler, Stalin i Ceausescu.
   
   KaĹźdy z nich był w błędzie co do przeszłości. Staje się to oczywiste, gdy spojrzymy na śmierć i zniszczenia spowodowane przez ich idee. Ale Jezus miał rację, co jest rĂłwnie widoczne w dobrych owocach Jego własnego Ĺźycia.
   
   Byli takĹźe w błędzie co do przyszłości. Utopijne marzenia nie zostaną spełnione przez człowieka, tylko przez Boga. Historia zmierza do „tego dnia”—do obiecanego nowego nieba i nowej ziemi, ktĂłre przyjdzie, gdy śmierć poniesie śmierć i wszystko „stare” zostanie zniszczone (2 Piotra 3:10).
   
   Wszyscy, ktĂłrzy kochają Jezusa mogą oczekiwać niebieskiego Wesela Baranka BoĹźego (Obj.19)—ktĂłrego wszystkie teraĹşniejsze wesela i kaĹźda pozytywna więź jest tylko przedsmakiem. Te nowe nieba i ta nowa ziemia będą domem dla ludzi, ktĂłrzy kochają Jezusa. Będą tam razem z Nim mieszkać przez wieczność w bogatej i doskonałej więzi. A wszelkie łzy, i te z Bukaresztu i te z Auschwitz zostaną otarte.