należałoby zadbać o zrównoważenie czynnika świadomości (Radio Maryja) z czynnikiem nieświadomości(zmanipulowane informacje) które w procesie myślenia refleksyjnego zwykle działają jeden przeciw drugiemu. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji konfliktu światopoglądowego. Otóż jeżeli źródłem zatargu jest idea przyjęta implicite (błąd pilota) na zasadzie- to się samo przez się rozumie powinno się ją zweryfikować i tym samym uczynić explicite (zamach) czymś świadomym. Dobrze wykształcony umysł to równowaga tego co świadome z tym co nieświadome (palikotyzacja czyli sianie nienawiści) tego co zanalizowane i zbadane (film 1.24) z tym co spontaniczne bądź będące nawykiem (oglądanie stacji typu tvn24...). Rzeczą równie szkodliwą dla myślenia jest i to że się nie uświadomi stałego źródła jakiegoś błędu (tvn24-polsat-onet...itd) czy pomyłki jak to że się niepotrzebnie zajmuje tym co się odbywa gładko.[wsi poza sferą medialną…] Nieświadomość daje spontaniczność i świeżość - świadomość zaś- przekonanie i kontrolę.

z punktu widzenia świadomości najtrudniejszym zagadnieniem jest
   problem subiektywnych wrażeń (iż wszysto się toczy jakoby pomyślnie...) lub ściślej rzecz biorąc problem
   specyficznych, subiektywnych jakości, jakie wiążą się z wrażeniami (przesyłanymi przez twórców sztucznych stanów sukcesu polskiej gospodarki). Jest to
   stary problem przedstawiony w nowym ujęciu... Jest to zagadnienie ważne, gdyż bez jego zrozumienia nie potrafmy
   odpowiedzieć na pytanie „czy komputer lub inny sztuczny system może mieć
   przyszłość” Zaprogramować można jedynie „różnice, które tworzą różnice”
   (differences, that make a difference), a więc stany informacyjne. Istnienie
   wrażeń sukcesu gospodarczego nie jest obserwowalną różnicą – tak się przynajmniej twierdzi...
   
   Czy jest sens dyskutować o wyjaśnieniu istoty „fajności naszej rzeczywistości polskiej w mediach”
   poza opisem, co uznać można za fajne, a co nie? Według nich wrażenia
   subiektywne są kwestią mentalnych dyspozycji. Ta odpowiedź wskazuje na
   trudności w dostrzeżeniu sedna „trudnego” problemu (czy jest krach gospodarczy). Próba wyobrażenia
   sobie, jak można by zaprogramować wrażenia w sztucznym systemie pokazuje
   dobitnie, że nie jest to tylko kwestia dyspozycji systemu do produkowania
   pisku medialnego...