naleĹźałoby zadbać o zrĂłwnowaĹźenie czynnika świadomości (Radio Maryja) z czynnikiem nieświadomości(zmanipulowane informacje) ktĂłre w procesie myślenia refleksyjnego zwykle działają jeden przeciw drugiemu. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji konfliktu światopoglądowego. Otóş jeĹźeli ĹşrĂłdłem zatargu jest idea przyjęta implicite (błąd pilota) na zasadzie- to się samo przez się rozumie powinno się ją zweryfikować i tym samym uczynić explicite (zamach) czymś świadomym. Dobrze wykształcony umysł to rĂłwnowaga tego co świadome z tym co nieświadome (palikotyzacja czyli sianie nienawiści) tego co zanalizowane i zbadane (film 1.24) z tym co spontaniczne bądĹş będące nawykiem (oglądanie stacji typu tvn24...). Rzeczą rĂłwnie szkodliwą dla myślenia jest i to Ĺźe się nie uświadomi stałego ĹşrĂłdła jakiegoś błędu (tvn24-polsat-onet...itd) czy pomyłki jak to Ĺźe się niepotrzebnie zajmuje tym co się odbywa gładko.[wsi poza sferą medialną…] Nieświadomość daje spontaniczność i świeĹźość - świadomość zaś- przekonanie i kontrolę.

z punktu widzenia świadomości najtrudniejszym zagadnieniem jest
   problem subiektywnych wraĹźeń (iĹź wszysto się toczy jakoby pomyślnie...) lub ściślej rzecz biorąc problem
   specyficznych, subiektywnych jakości, jakie wiążą się z wraĹźeniami (przesyłanymi przez twĂłrcĂłw sztucznych stanĂłw sukcesu polskiej gospodarki). Jest to
   stary problem przedstawiony w nowym ujęciu... Jest to zagadnienie waĹźne, gdyĹź bez jego zrozumienia nie potrafmy
   odpowiedzieć na pytanie „czy komputer lub inny sztuczny system moĹźe mieć
   przyszłość” Zaprogramować moĹźna jedynie „róşnice, ktĂłre tworzą róşnice”
   (differences, that make a difference), a więc stany informacyjne. Istnienie
   wraĹźeń sukcesu gospodarczego nie jest obserwowalną róşnicą – tak się przynajmniej twierdzi...
   
   Czy jest sens dyskutować o wyjaśnieniu istoty „fajności naszej rzeczywistości polskiej w mediach”
   poza opisem, co uznać moĹźna za fajne, a co nie? Według nich wraĹźenia
   subiektywne są kwestią mentalnych dyspozycji. Ta odpowiedĹş wskazuje na
   trudności w dostrzeĹźeniu sedna „trudnego” problemu (czy jest krach gospodarczy). PrĂłba wyobraĹźenia
   sobie, jak moĹźna by zaprogramować wraĹźenia w sztucznym systemie pokazuje
   dobitnie, Ĺźe nie jest to tylko kwestia dyspozycji systemu do produkowania
   pisku medialnego...