Niedawny artykuł redakcyjny w New York Times, pióra Thomasa Friedmana zawiera stwierdzenia, które jeszcze parę lat temu byłyby nie do pomyślenia w korporacyjnym (main stream) piśmie takim jak NYT:
   
   W kraju szykuje się rewolucja...Osobiście znane mi są przynajmniej dwie grupy, na wschodnim i zachodnim wybrzeżu, które budują trzecią partię, mającą rzucić wyzwanie dwu starym, przewodzącym procesowi upadku naszego narodu....W zasadzie posiadamy dziś dwie zbankrutowane partie bankrutujące nasz kraj.”
   
   Naiwnością byłoby sądzenie, że redaktor takiego pisma jak NYT, nie wiedział do tej pory „co jest grane”, a przejrzawszy na oczy, w spontanicznym szczerym odruchu piętnuje istniejącą sytuację. Bardziej prawdopodobnym będzie wytłumaczenie, że jego mocodawcy postanowili „skanalizować” narastający bunt, „ucieczką do przodu”, poprzez stworzenie „trzeciej alternatywy”. W końcu dało się rządzić społeczeństwem przy pomocy dwu partii, czemu nie można by tego kontynuować za pomocą trzech?
   
   Tyle tylko, że nie rozwiąże to istniejących problemów i bunt będzie narastał, doprowadzając w rezultacie do ochlokracji czyli rządów motłochu. W realiach XXI wieku będzie to ochlokracja sterowana dyskretnie przez korporacyjne środki masowego przekazu.
   
   W najnowszej historii mieliśmy już taką władzę, w krótkim okresie pomiędzy Rewolucją Lutową a bolszewicką. Zakończył się on najkrwawszą tyranią w dziejach ludzkości, czyli Republiką Rad. Możemy mieć tylko nadzieję, że patologiczna Rosja nie jest wyznacznikiem naszej przyszłości.
   
   Aby nie kończyć artykułu na pesymistyczną nutę, dodaję parę słów na temat środków zaradczych proponowanych krajom BRIC przez dr. Hudsona:
   
    1.
   
    Nie zadłużać krajów w międzynarodowych bankach.
    2.
   
    Kreować własny pieniądz w celu napędzania koniunktury gospodarczej.
    3.
   
    Uzyskane w ten sposób rezerwy inwestować w realną gospodarkę.
   
   Chiny od dość dawna wprowadzają powyższe rady w życie i być może dlatego stanowią one przodującą potęgę gospodarczą, a co za tym idzie i polityczną. Czas pokaże czy pozostałe kraje grupy wybiorą podobną drogę i co z tego wszystkiego wyniknie.