ZWIĄZEK PRAW I GODNOŚCI CZŁOWIEKA
   Śledząc przebieg polityki prowadzonej w Polsce, można z łatwością zauważyć, że rządy polskie wprowadziły system selekcji ludności polskiej. System ten bezpowrotnie spycha część społeczeństwa polskiego na margines nie dając w zamian żadnej możliwości godnego życia, które jest niezbywalnym prawem każdego człowieka. Już ponad 22 miliony Polaków żyje na skraju nędzy przysłowiowo ledwo wiążąc koniec z końcem. Dzieje się tak dlatego, iż ze wzrostu gospodarczego de facto ogłaszanego szumnie w środkach masowego przekazu, nie korzystają zwykli obywatele. Coraz bogatsze stają się elity polityczne i gospodarcze. Jednocześnie powiększa się grupa osób biednych i żyjących na granicy ubóstwa. Różnice w dochodach w Polsce są o wiele większe niż w bogatszych krajach zachodnich. Powiększające się zróżnicowanie zarobków spowodowało, że liczba osób uzyskujących dochody na poziomie minimum socjalnego zwiększyła się drastyczne z niecałych 8 milionów w 1991 roku do ponad 22 milionów w 2003 roku. Liczba osób żyjących w skrajnej nędzy wzrosła w tym samym okresie z prawie 2 milionów do 4,5 miliona. Rosnąca stale grupa bezrobotnych powoduje walkę na rynku pracy nie o pracowników ale o pracę. Korzystający z tego pracodawcy rozwijają i bogacą swoje firmy nie przez profesjonalnie wykonywanie swoich towarów i usług ale przez coraz to większe wykorzystywanie swoich pracowników. Czyli obniżanie stawek wynagrodzenia i wzrostu liczby przepracowanych godzin.
   
   Skutkiem takiej polityki jest:
   - Stale wzrastające bezrobocie.
   
   - Brak perspektyw dla młodych ludzi kończących szkoły zawodowe , licea i studia. Czego skutkiem jest emigracja ludzi młodych i wykształconych w poszukiwaniu chleba i godziwej płacy. Jednak poniżanie i wykorzystywanie społeczeństwa polskiego poza granicami naszego kraju powoduje powrót większej części osób do kraju i punktu wyjścia.
   
   - Wzrost przestępczości, tworzenie przestępców - aby przeżyć trzeba ukraść.
   
   Należy pamietać, że jedynym sposobem ukrócenia tej polityki i poprawienie warunków życia jest wspólne działanie.
   
   Celem związku jest przywrócenie prawa do pracy, chleba, życia i godności człowieka.
   
   Głównym naszym zadaniem jest dążenie do tego, aby nasze państwo:
   1) Uznało za swój podstawowy obowiązek ożywienie przemysłu i poprawę warunków życia obywateli Polski.
   
   2) Uznało za swój podstawowy obowiązek walkę z bezrobociem. A co za tym idzie zapewnienie minimum socjalnego ludziom pozbawionym pracy bez swojej winy do czasu podjęcia nowej pracy, co regulować powinny jasnoskonstruowane przepisy dotyczące zatrudnienia pracowników, co zmniejszyłoby wyzysk przez pracodawców. Każdemu obywatelowi naszego państwa należy się godziwa płaca za pracę. Czas nareszcie na ujawnienie prawdziwej liczby bezrobotnych a nie ciągłą reprodukcję fałszywych statystyk. Bezrobotni muszą mieć realną szansę na podjęcie pracy po zwolnieniu a nie tylko ciągłe i bezowocne podpisywanie listy dla bezrobotnych.
   
   3) Następnym ważnym obowiązkiem państwa jest całkowita ochrona i zabezpieczenie socjalne dla ludzi w wieku emerytalnym. Państwo musi wziąć na siebie obowiązek troski o podniesienie poziomu zdrowia i opieki medycznej każdego obywatela Polski. Państwo powinno dbać o rozwój edukacyjny młodych obywateli a w szczególności tych utalentowanych pochodzących z rodzin ubogich.
   
   4) Żądamy jasnego i przejrzystego przepisu wobec tych, których działalność jest niezgodna z interesem społecznym to znaczy: korupcja, nielegalne dochody, przywłaszczenie mienia społecznego itd.
   
   Opinie na wyżej wymieniony temat prosimy kierować pod adres: zpigcz@o2.pl Przewodniczący ZPiGCz: Edward Roguski
   

myślenia, jaki autor przedstawia w swojej wypowiedzi! Bezrobotny ma 24 godziny wolnego czasu na dobę, co w tym czasie robi? Otóż 90% nic nie robi!!! Nie uczy się języków obcych, nie podejmuje działań by zdobyć nowy zawód. A jak co to na czarno podłapie robotę by potem znowu nic nie robić. Dzisiaj pojawia się problem, jak znaleźć fachowca do pracy. Młodzi wolą wagarować, balangować, a nie uczyć się zawodu! Jeżeli zaś młody człowiek przyłoży się i zostanie fachowcem, to podejmuje pracę tam gdzie lepiej płacą czy to w Lądynie, Brukseli, Oslo itd. Jeżeli więc dzisiejszy bezrobotny nie chce ruszyć swojej d..., nie chce zmienić miejsca zamieszkania, nie chce się uczyć, to takiemu żaden rząd mu nie pomoże. I całe to „pieprzenie” o bezrobociu utwierdza „nierobów” że im potrzeba pomóc, że im należy załatwić. Dzisiaj to nie problem bezrobocia, ale niewolnicza praca dla tych co chcą pracować! Ale o tym nikt nie pisze!

Robotniku jak tak dobrze na zachodzie to nie gadaj ale pakuj manatki i wywalaj do Angli.

Ja widze w tym sens poco rozwodzic sie nad wielkimi sprawami jak mamy nie pozalatwiane nasze podstawowe potrzeby popieram opinie tego zwiazku i mam nadzieje ze ten zwiazek kiedys bedzie zrozumiany przez spoleczenstwo