Fragment z Pana Cogito:
   
   ,,idź wyprostowany wśród tych co na kolanach
   wśród odwróconych plecami i obalonych w proch
   ocalałeś nie po to aby żyć
   masz mało czasu trzeba dać świadectwo
   bądź odważny gdy rozum zawodzi bądź odważny
   w ostatecznym rachunku jedynie to się liczy
   a Gniew twój bezsilny niech będzie jak morze
   ilekroć usłyszysz głos poniżonych i bitych
   niech nie opuszcza ciebie twoja siostra Pogarda
   dla szpiclów katów tchórzy - oni wygrają
   pójdą na twój pogrzeb i z ulgą rzucą grudę
   .....,,
   
   Rozumię poczucie bezsilności wobec sytemu... my już i jeszcze, zmagamy się tylko z fałszem.
   W rozczarowaniu i zawiedzeniu ,,siostra Pogarda,, powinna poprowadzić nas do czynu,,