Prawda o rzemiośle rymarskim jest taka, że można zrymować zaledwie jeden wierszyk, a następnie do końca życia go rozwijać i polepszać, aż do przefajnowania włącznie.
   Natomiast żenująca i skandaliczna prawda o pokrakach z Pokrakowa jest następująca:
   1.Marszałka Koniewa pokraki pozbawiły tytułu Obywatela Honorowego Pokrakowa za to, żę wyzwolił Kraków bez zniszczeń, zwłaszcza bezcennych zabytków historycznych, a według mej wstecznej pamięci tylko wysadzeniu uległy trzy mosty oraz zbombardowanych zostało zaledwie kilka kamienic – nie można wykluczyć, że pożydowskich.
   2.Piotr Skrzynecki z piwniczną ferajną, na czele z Jackiem Wójcickim, w zbiorowej śpiewo-gierce wykpiwało manewr Marszałka Koniewa, znany pod nazwą, manewru oskrzydlającego....
   3.Zmieniono również nazwę jedne z głównych ulic Krakowa z 18 Stycznia, to dzień i miesiąc wyzwolenia miasta na Królewską, a może lepiej byłoby zmienić na Kurevską
   4.Symboliczne groby żołnierzy radzieckich, którzy ponieśli śmierć w operacji wyzwalania Krakowa, przeniesiono z pobliża Barbakanu, nieoficjalnie nazywanego Rondlem, w bliżej nieznane miejsce
   Takie to histeryczne decyzję podejmują pokraczne władze Poskrakowa i wysmażają je w Rondlu, na oleju rycynowym. Oby ich czyściło do odwodnienia włącznie...
   Ale tego pokrakom jeszcze było mało
   Bo oto wyższemu oficerowi Odrodzonego Wojska Polskiego, któty złamał przysięgę oficerską i zdradził Ojczyznę, jakby nie patrzyć na Polską Rzeczpospolitą Ludową i za amerykańskie dolary
   jak biblijny Judasz frymarczył tajnymi informacjami i dokumentami na rzecz i w interesie gangsterskich Stanów Zjednoczonych, wszarzowi niejakiemu Ryszardowi Kuklińskiemi nadano tytuł. Oto jedna z wielu histerycznych decyzji pokrak w Pokrakowie...
   Na całe szczęście, żyją Ludzie posiadający Pamięć Historyczną i to Oni są Prawdziwymi Mieszkańcami Prawdziwego Krakowa, zwanego też Grodem Podwawelskim...
   Poniżej dla uspokojenia i spadku ciśnienia krwi do normy, wspomniana dokończona wersja wierszyka z cyklu Z IMIONNILA DZIEWCZYN
   
   O URSZULI
   (wersja dokończona)
   
   Do dziś mnie rozczula,
   we wspomnieniach Urszula.
   Bo dopuściła mnie Ula
   do swego z miodem ula..
   Pod spódniczką chowała,
   ten swój z miodem ul.
   Miód był pitny,
   więc golnąłem:
   gul... gul... gul... gul... gul...
   Wykwintny smak jego bukietu,
   tak oszołomił mnie tu,
   że ja zgłupiał, jak z lewej nogi but
   i golnąłem tylko ciut... ciut
   
   Jacek C. placek , w wersji dokończonej i już uspokojony
   31.03.2009 13:25
   Poniżej potwierdzenie publikacji i ponowne przesunięcie się na 1 miejsce wśród 60 wypowiedzi:
   ~Jacek C. placek , w wersji dokończonej i już uspokojony ,
   31.03.2009 13:24