Wracając jednak do polityki dyrektora Stanki, to koncentrował się on głównie na krótkoseryjnej produkcji obuwia Celapo, o które o czym już w Epigramiście zahaczyłem, zabijały się wszystkie polskie elegantki z tamtych lat. Wystarczy wspomnieć, że rozpoczęta za kadencji Leona Koczura polityka zaopatrywania Edwarda Gierka, Stasi Gierkowej oraz członków ówczesnego rządu i nnych bonzów w buty naszej produkcji, a także wyznaczenie do tego celu wyjątkowo dobrze ułożonego szewca Mariana Majewskiego, który miał to prawie, jako wyłączne zadanie i jeździł do Warszawy, aby brać miarę, a w końcu, żeby przekazać gotowe buty, za Stanki była kontynuowana.
   Tu muszę wspomnieć o dwóch sprawach. Po pierwsze owi dygnitarze za te buty płacili Celapo, pewnie z jakichś funduszy reprezentacyjnych, a po drugie, kiedy w łódzkim Instytucie Przemysłu Skórzanego (skrót: IPS) narodziła się zaborcza idea wchłonięcia Celapo i uczynienia z niego swojej filii, a działo się to jeszcze za rządów Koczura, to nie kto inny, jak tylko Marian sparaliżował zakusy IPS-u i to informując o nich nie samego Gierka, tylko jego szefa ochrony, jakiegoś tam pułkownika. I te święte krowy z IPS, nie tylko nie zepchnęły na CLPO resztek własnej roboty, po to, żeby roboć jakieś tam doktoraty byle jakie doktoraty, mające się do praktyki produkcyjnej, jak stąd do wieczności, ale odpierdoliły się od CLPO do końca jego istnienia...
   Tak to można było w tamtych czasach, załatwić definitywnie sprawy jedną... rozmową telefoniczną. Ważne tylko było, kto dzwonił i z którego... kościoła ?
   Warto porównać to z obecną niemocą, bezwładem i impotencją rząduuuf Fuj ! nierządem...
   
   Jacek placek, z odchodzącego pokolenia Drugiej Polski, kończący z ulgą żywot w sprzedanej Zachodowi za bezdurno kleszej wiosze