zwróćcie uwagę na daty
   
   Wtorek, 18 paĹşdziernika 2005
   
   Amerykańscy naukowcy oĹźywili wirusa morderczej grypy z 1918 roku
   Hiszpanka moĹźe powrĂłcić.
   Była to najbardziej śmiertelna epidemia XX w. W latach 1918-1919 wirus grypy zwanej hiszpanką zaraził co piątego mieszkańca Ziemi i zabił około 40-50 mln ludzi.
   Podczas zwykłej grypy najczęściej umierają osoby w podeszłym wieku i małe dzieci, zgon zaś powodują wtĂłrne infekcje bakteryjne. Ale hiszpanka kosiła ludzi w kwiecie wieku. Uśmiercił ich wirus, ktĂłry wnikał głęboko do płuc i zamieniał je w krwawą miazgę. W paĹşdzierniku amerykańscy naukowcy oznajmili o spektakularnym sukcesie, ktĂłry prof. John Oxford z Royal London Hospital uznał za najwaĹźniejsze wydarzenie w wirusologii od wielu lat. Jeffery Taubenberger wraz z zespołem Instytutu Patologii Sił Zbrojnych USA odczytał kod genetyczny mikroba zabĂłjcy. Dzięki temu Terrence Tumpey, mikrobiolog z Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorobom ZakaĹşnym w Atlancie, zdołał oĹźywić śmiercionośnego wirusa z 1918 r. NiektĂłrzy ostrzegają, Ĺźe gdy reanimowany morderca wydostanie się z laboratorium lub wpadnie w ręce terrorystĂłw, dojdzie do tragedii na niewyobraĹźalną skalę. Ale naukowcy argumentują, Ĺźe ułatwi to prace nad antywirusowymi lekarstwami i szczepionką.
   Materiał genetyczny sprawcy globalnej pandemii przetrwał w przechowywanych w chłodniach tkankach płucnych dwĂłch amerykańskich Ĺźołnierzy zmarłych na grypę 26 września 1918 r. Z kolei patolog Johan Hultin znalazł fragmenty martwego od lat wirusa w zwłokach pochowanych w wiecznej zmarzlinie InuitĂłw na Alasce. Do wioski InuitĂłw zwanej Taller Mission zarazę przyniĂłsł listonosz, jeĹźdżący psim zaprzęgiem. SpośrĂłd 80 mieszkańcĂłw tylko ośmiu ocalało. Zmarłych pochowano w masowych grobach za pomocą przysłanych przez wojsko koparek parowych. Po epidemii nazwę miejscowości zmieniono na Brevig Mission. Hultin wyprawiał się tu dwukrotnie – w 1951 i 1997 r. Starszyzna niechętnie zgodziła się na otwarcie grobĂłw – Inuici lękali się Ĺźe rozgniewają się duchy. W 1997 r. z większości zmarłych pozostały tylko kości. Johan Hultin znalazł jednak dobrze zachowane ciało otyłej kobiety, ktĂłre tkanka tłuszczowa uchroniła przez rozkładem. Połączone sekwencje materiału genetycznego wirusa naukowcy umieścili w bakteriach. Kiedy te ostatnie zaczęły mnoĹźyć się na poĹźywce, geny wirusa zreorganizowały się samoistnie. Okazało się, Ĺźe wirus, należący do typu H1N1, zachował swe potworne właściwości. Zazwyczaj myszy zaraĹźone ludzką grypą odczuwają tylko lekkie osłabienie. Ale wszystkie gryzonie potraktowane oĹźywionym zarazkiem z 1918 r. padły na skutek krwotokĂłw płucnych. Analiza struktury mikroskopijnego zabĂłjcy przyniosła niepokojące rezultaty. Do tej pory sądzono, Ĺźe śmiercionośny zarazek z 1918 r. powstał, gdy wirus grypy ptasiej przyłączył materiał genetyczny wirusa grypy ludzkiej. Właśnie w ten sposĂłb narodziły się wirusy odpowiedzialne za epidemię grypy azjatyckiej z 1957 r. i grypy Hongkong z 1968 r. Specjaliści wyraĹźali obawy, Ĺźe wirus grypy ptasiej H1N5, grasujący obecnie w Azji, ktĂłry zabił setki tysięcy ptakĂłw i 60 ludzi, moĹźe rĂłwnieĹź połączyć się z zarazkiem grypy ludzkiej i doprowadzić na całym świecie do 150 mln zgonĂłw.
   Badania wykazały wszakĹźe, Ĺźe mikroskopijny morderca z 1918 r. jest wirusem czysto ptasim, ktĂłry nie połączył się z ludzkim, lecz nabrał swych przeraĹźających właściwości w wyniku mutacji. Jeffery Taubenberger przypuszcza, Ĺźe wystarczyły zmiany w 25-30 aminokwasach w proteinie wirusa spośrĂłd ogółem 4400, aby mikrob groĹşny tylko dla ptakĂłw stał się wyjątkowo zaraĹşliwym i zabijającym ludzi potworem. Naukowcy biją na alarm – podobne mutacje zachodzą juĹź w niektĂłrych szczepach H5N1. Potrzeba około 10 zmian w kodzie genetycznym, aby wirus ptasiej grypy zaczął masowo zaraĹźać takĹźe ludzi, tak, jak morderca z 1918 r. Do tej pory w niektĂłrych podtypach H5N1 doszło do pięciu takich zmian. Nie oznacza to, Ĺźe katastrofa jest nieuchronna. Nikt nie wie, czy nastąpią dalsze mutacje i jak długo moĹźe to potrwać. Wirus grypy ptasiej był przecieĹź w Azji obecny przez dziesięciolecia i nie zmienił się w bestię. Ale niebezpieczeństwo istnieje. Pandemia z 1918 r. moĹźe nastąpić jeszcze raz.Pomyślcie w jakim było to celu i kto obecnie na tym zarobi.Oczywiście dwa koncerny farmaceutyczne,wiadomo w czyich rękach.